TEORIJSKI MODEL KORUPCUE U PRAVOSUĐU

Abstract

U radu se definiše teorijski model korupcije u pravosuđu koji objašnjava ponašanje svih aktera, tako što se utvrđuju minimalni (najmanji iznos za koji se pruža korupciona usluga) i maaksimalni (najviši iznos koji je koruptor spreman da ponudi) iznos mira. Ravnoteža koja se postiže u modelu predstavlja modiftkaciju ravnoteže u smislu Bertrana, pri kojoj je identična verovatnoća dobijanja spora sa i bez korumpriranja sudije. Da bi ta ravnoteža bila održiva neophodno je napustiti pretpostavku o simetričnosti koruptora. Uvodenjem pretpostavke o endogenosti verovatnoće otkrivanja korupcije dalje je razrađen osnovni model. Razmotrena su i dva alternativna modela (simultani i «aukcioni») prisvajanja prihoda od korupcije.